T.C.
YARGITAY
2. Hukuk Dairesi
E:2009/15438
K:2010/19198
T:23.11.2010
BOŞANMADA KUSUR
TAZMİNAT İLKESİ
Özet
Toplanan delilerden boşanmaya sebep olan olaylarda maddi tazminat isteyen eşin diğerinden daha çok ve eşit kusurlu olmadığı anlaşıldığından tarafların sosyal ve ekonomik durumları ile kusurları ve hakkaniyet ilkesi (TMK md, 4 BK.md.42 ve 44) dikkate alınarak kadın yararına uygun miktarda maddi tazminat verilmelidir.
Yine toplanan delilerden evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına sebep olan olaylarda tazminat isteyen kadının ağır ya da eşit kusuru olmadığı anlaşıldığından kadın yarına uygun tazminata hükmedilmeli; kabul edilen boşanma davası yönünden davalı yararına avukatlık ücreti takdir edilmelidir.
1. Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delilerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre davacı–davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2. Davalı tanıklarının anlattığı olaylardan sonra evlilik birliğinin sürdürüldüğü, böylece bu olayların affedildiği en azından hoşgörüyle karşılandığı kabul edilmelidir. Bu gibi olaylara dayanılarak davacıya kusur yüklenmiş olması doğru değildir. Boşanmaya neden olan olaylarda sadakat yükümlülüğüne aykırı davranışlarda bulunan davalı-davacı koca tamamen kusurludur.
a. Türk Medeni Kanunu’nun 174/1. maddesi mevcut veya beklene bir menfaati boşanma yüzünden haleldar olan kusursuz yada daha az kusurlu tarafın, kusurlu taraftan uygun bir maddi tazminat isteyebileceğini, 186. maddesi, eşlerin evi birlikte seçeceklerini, birliğin giderlerine güçleri oranında emek ve mal varlıkları ile katılacaklarını öngörmüştür. Toplanan delillerden boşanmaya sebep olan olaylarda maddi tazminat isteyen eşin diğerinden daha ziyade ve eşit kusurlu olmadığı anlaşılmaktadır. Boşanma sonucu bu eş, en azından diğerinin maddi desteğini yitirmiştir. O halde mahkemece, tarafların sosyal ve ekonomik durumları ile kusurları ve hakkaniyet ilkesi (TMK.md, 4 BK.md.42 ve 44) dikkate alınarak kadın yararına uygun miktarda maddi tazminat verilmelidir. Bu yönün dikkate alınmaması doğru görülmemiştir.
b. Türk Medeni Kanunu’nun 174/2 maddesi, boşanmaya sebebiyet vermiş olan olaylar yüzünden kişilik hakları saldırıya uğrayan tarafın, kusurlu olandan manevi tazminat isteyebileceğini öngörmüştür. Toplanan delillerden evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına sebep olan olaylarda tazminat isteyen kadının ağır ya da eşit kusurlu olmadığı, bu olayların kişilik haklarına saldırı teşkil ettiği anlaşılmaktadır. O halde mahkemece, tarafların sosyal ve ekonomik durumları, tazminata esas olan fiilin ağırlığı ile hakkaniyet kuralları (TMK. Md.4 BK. md. 42, 43, 44, 49 dikkate alınarak kadın yararına uygun miktarda manevi tazminata hükmedilmesi gerekir. Bu yönün dikkate alınmaması doğru görülmemiştir.
3. Türk Medeni Kanunu’nun 175. madde koşulları oluştuğu halde davacının yoksulluk nafakası talebinin reddi doğru değildir.
4. Kabul edilen boşanma davası yönünden kendisi avukat ile temsil ettiren davacı-davalı yararına Avukatlık Asgari Ücret Tarifesine göre vekalet ücreti takdir edilmemesi de usul ve yasaya aykırıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2/a-b, 3 ve 4 nolu bentlerde gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerin ise yukarıda 1 nolu bentte açıklanan nedenle ONANMASINA, duruşma için taktir olunan 750.00 TL. vekalet ücretinin Şaban’dan alınıp Zeynep’e verilmesine, istek halinde temyiz peşin harcın yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 23.11.2010 (Salı)